Friday 29 July 2011

To smoke or not to smoke.....

Ειδού η απορία....
Αυτή την στιγμή που σας γράφω, ο σύζυγος είναι στον κήπο και έχει ανάψει τσιγάρο μετά από 7 μήνες ατσιγάρωτος.... και εγώ είμαι εδώ και το σκέφτομαι...
Πέρασα 9 μήνες εγκυμοσύνης και άλλους 2 μετά, χωρίς καθόλου τσιγάρο.
Δεν ξέρω πως κατάφερα να το κόψω. Μου φάνηκε πιό εύκολο από ότι το περίμενα. Μόλις έμαθα ότι είμαι έγκυος, οι τύψεις κάθε φορά που το άναβα ήταν πιό δυνατές από την ανάγκη για κάπνισμα, που με ξενέρωσε τόσο πολύ ως που το έκοψα τελείως μετά από περίπου 4-5 μέρες. Και είχα μείνει. Το περίμενα βουνό και δεν ήταν. Και δεν μιλάμε ότι ήμουν καμιά ελαφριά καπνίστρια... 15 χρόνια κάπνισμα και δεν πέρασα ποτέ από τα ελαφριά, από την πρώτη μέρα που το δοκίμασα (τί το ήθελα; Αλλά χαζά μυαλά στην ηλικία των 14...) μου άρεσε τόσο πολύ, που πήγα αμέσως και πήρα πακέτο. Και όχι κανά ελαφρύ... Prince ήταν το πρώτο μου πακέτο και μέσα σε 3 ώρες (κοπάνας από το φροντιστήριο...) το είχα τελειώσει. Είχα πάθει την πλάκα μου πόσο μου άρεσε!
15 χρόνια μετά και από εκείνη την βραδυά και το πρώτο τσιγάρο, δεν πήρα ανάσα. Αφού είχα μάθει να τα κάνω όλα με ένα τσιγάρο στο χέρι. Ιδίως  γράψιμο και πληκτρολόγηση... και πως του πάει κάτι τέτοιες ώρες.... ε, σε κάτι τέτοια μου λείπει και το περισσότερο...
Όταν το έκοψα, έκοψα και τον καφέ. Όρκο σας παίρνω, είχα κοντά ένα χρόνο να πιώ καφέ, γιατί ο καφές θέλει και τσιγάρο. Και την προηγούμενη εβδομάδα, σας έγραψα για τον φραπέ εδώ και έφτιαξα και έναν και έτσι και είχα ένα πακέτο θα το είχα ξεσκίσει. Ολόκληρο θα το είχα κάνει.
Ωραία πράγματα σας λέω... μάλλον έπρεπε να είχα βάλει προειδοποίηση στην αρχή ότι όποιος μόλις έχει κόψει το κάπνισμα, καλύτερα να μην με διαβάσει...
Και στην αρχή, ούτε που το σκεφτόμουν, βέβαια είχα πολλά άλλα να σκεφτώ, σαν το μωρό και την επικείμενη γέννα  ας πούμε, αλλά σας λέω δεν πέρασε καν από το μυαλό μου. Και κανά μήνα πριν γεννήσω... μπήκε πάλι στο κεφάλι μου, και όταν ήμουν στον δρόμο, σνίφαρα σας λέω δεξιά και αριστερά... πως κάνεις άμα σου μυρίσει κανά καλό μπριζολίδι να ψήνεται από το δίπλα μπαλκόνι, τέτοια φάση... οι καπνιστές να με αποφεύγουν έγκυο γυναίκα και εγώ να σνιφάρω την μυρωδιά σαν λαγωνικό...
Και άμα και το έκοψε και ο σύζυγος, είπα εντάξει, σαν  αυτό ήταν, δεν παίζει και τσιγάρο στο σπίτι, τελειώσαμε... όχι ότι άμα θέλω με εμπόδιζε, αλλά λέμε τώρα...
Δικαιολογίες ψάχνω τώρα και το ξέρω... αυτός παιδί μου, άμα πει ότι θα κάνει ένα τσιγάρο την εβδομάδα, αυτό και μόνο θα κάνει, εγώ από την άλλη δεν έχω σταματημό και αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημά μου! Το ξέρω ότι έτσι και βάλω το πρώτο στο στόμα μου και θυμηθώ πως είναι, πάει τελείωσε, θα ξεκαπνιστώ όλο το βράδυ. Θα κάνω αρκετά να καλύψω το κενό των 11 μηνών!
Πώς με κόβεται; Θα αντέξω; Πήρε και χάλια μάρκα και δεν μου αρέσουνε ρε γαμώτο...

3 comments:

  1. Εγώ αδερφούλα για να σε κάνω να μην το κάνεις, θα σου πώ ότι δεν μπορείς να κρατηθείς έχεις αδυναμία και δεν θα αντέξεις!Βάζεις στοίχημα????!!!!!!!!!!!!!! ;)

    ReplyDelete
  2. όχι, γιατί μάλλον θα χάσω....

    ReplyDelete
  3. Χαχαχα! Και εγώ το φοβήθηκα ότι θα εξαφανιστεί (ξέρεις τι) αλλά δε πειράζει!!!! Ήταν αναμενόμενο!

    Τεςπα, Not to smoke θα έλεγα (ρουφώντας τη τζούρα μου από το καπνοσυρίγγιον! )

    ReplyDelete

back to top